Noorwegen. Even proeven 2008
Eindelijk gaat het dan toch gebeuren we gaan naar Noorwegen op vakantie. Het stond al heel lang op ons verlanglijstje, en we hadden er al veel over gesproken maar om een of andere reden kwam het er gewoon steeds niet van.
2008, dit is ons jaar! De knoop is doorgehakt en we gaan. De reis is geboekt bij Bureau Scandinavia en ziet er als volgt uit: met de auto naar Kiel in Noord-Duitsland ,om daar op de boot te stappen richting Gotenborg, Zweden. Van daar(Gotenborg) door naar Nordseter in Noorwegen vlak bij Lillehammer om dan na een paar dagen weer verder te gaan naar Vangsnes en Vradal.
Aangekomen op de eerste bestemming in Nordseter zijn we overweldigd door het natuurschoon dat we onderweg hebben gezien, zo veel bos en (vis)water, zo mooi. Ons appartement kon ook niet mooier liggen, zou ik zeggen. In de heuvels op een soort plateau met een geweldig uitzicht over de bossen, met in de verte de uitlopers van de Hardangervida waar nog een restje wintersneeuw op ligt. En last but NOT least een geweldig mooi meertje op 200 meter, aan de rand van het bos waar 's avonds van die mooie kringen in komen. Elke avond weer stegen de forellen, en deden ze zich te goed aan de muggen en mijn kunstvliegjes.
Op zo een moment schiet er dan door je heen : "ja Guido daar sta je dan in je eentje in dit schitterende landschap in de middle of nowhere heerlijk te vissen TOP TOP TOP !!!" Dit meertje werd dus ook snel mijn huisvijver, dat mag wel duidelijk zijn.
Via de meest geweldige route door een zeer mooi landschap richting Vangsnes, in de buurt van Voss. Over de Hardangervida, door tientallen tunnels tot wel 25 km lang ,tussen de sneeuw door en over uitgestrekte berg plateaus, langs honderden watervallen die zich om ons heen naar beneden storten. De èèn nog mooier en hoger dan de ander. Kortom, alles heeft een heel hoog ohhh en ahhh gehalte. Aangekomen bij ons tweede huisje, vielen we ook hier weer om van verbazing.
Onderweg naar boven (naar ons huis) vanuit de auto natuurlijk goed opgelet wat potentiële visplekken kunnen zijn. En èèn sprong er wel heel erg uit. In de beek vlak bij een kleine waterval met wat overhangende bomen aan de overkant , hier op deze plek, had ik bedacht dat ik die joekel ging vangen.
De aanbeet heb ik wel gehad. Wat een klap was dat. Alleen daar bleef het helaas bij. Wel nog een paar forellen gevangen, tussen de 30 en 40 cm, wat ik natuurlijk ook geweldig vond. Later thuis op de club werd mij verteld dat dit toch ook wel beste jongens waren. Dit is toch wel een van de mooiste plekken van Noorwegen. In de fjorden wordt ook veel gevist op kabeljauw enz.
Helaas we moeten weer verder naar onze derde bestemming, Vradal. Met pijn in ons hart laten we dit geweldige stuk Noorwegen achter, maar een ding is ons wel heel duidelijk hier komen we zeker terug !
Vradal . Aangekomen op onze laatste bestemming in Vradal, valt ons een ding erg op. Heel veel bos, en erg afgelegen. Dit werd dus ook eigenlijk ons rustpunt in de vakantie, met een groot meer voor de deur waar volgens mij geen vis zwemt. Ik heb het echt geprobeerd, maar hier wilde het niet lukken, niks, zip, nada niente. ‘s morgens ,’s middags , ’s avonds, NIKS! Dus hier heb ik mijn dagen gevuld met kanoën, wandelen en luieren. Dat kan ook heel lekker zijn hoor, geloof me.
We hebben dankzij deze reis even aan Noorwegen mogen proeven, en hebben de smaak te pakken. Wat dit land met ons gedaan heeft, ik weet het niet, maar we komen hier zeker terug.
Guido Lobel