Verslag van rivierendag VVC de Meivlieg
Clubvisdag op 20 augustus 2011
Op 23 augustus schreef Tom Neumeier hierover het volgende op ons forum :
Jammer, 't zit er al weer op, onze jaarlijkse trip naar de Waal. Zo gaat het vaak met leuke uitjes waar je naar uitkijkt, ze zijn ook zo weer voorbij. Voor mezelf sprekend heb ik er geen spijt van het vervolg initiatief om met geïnteresseerde Meivliegers weer een dag op een van de grote rivieren te vissen.
En van een weekje uitstel vanwege het slechte weer zal ook niemand spijt hebben gehad, mede daardoor konden er meer leden mee en hadden we net als vorig jaar prachtig weer dat in meerdere opzichten onze dag ten goede kwam.
Rond 9.45 hadden we (13 man) afgesproken bij de Waaldijk ter hoogte van het plaatsje Dalem. Na een korte toelichting waar we in de verschillende groepjes zouden gaan vissen en een foto van de uitgelaten roversbende door ondergetekende (ook wel aangesproken als hopman) zijn we uit elkaar gegaan.
Op deze foto valt me op dat het aantal "riviermaagden" dit jaar al in de minderheid is. Wellicht komt dit door de trip van vorig jaar en zijn er al weer meer Meivliegers die de smaak te pakken hebben van het riviervissen. Inmiddels reizen kleine groepjes Meivliegers met enige regelmaat af richting Waal of Lek. Voor Joop, Jur, Michel, Hans en Tassos was het echter een geheel nieuwe ervaring waarbij ik niet uitsluit dat ook zij nog wel eens op herhaling zullen gaan.
Een andere constatering dit jaar was dat de stekken die vorig jaar (jaren) altijd vis opleverden, dat dit jaar niet automatisch opnieuw deden. Waarschijnlijk heeft het te maken met het feit dat het rivierwater dit jaar heel lang door droogte heel laag heeft gestaan en daardoor de bodemstructuur mogelijk is gewijzigd en daarmee ook het voedselaanbod voor onze geschubde vrienden.
Door een aantal van ons was goed gevangen, ook grote vissen. Kees van de Berg (onze echte SENIOR) glom VAN OOR TOT OOR want hij had "de goude stek" gevonden waar hij flink wat windes en zo bleek in 2e instantie zelfs een roofblei had gevangen. (over de hele dag ving hij er 12 en werd daarmee kampioen van de dag )
En ook Frans mocht deze dag niet klagen over belangstelling van grote brasems. 'Is toch net of hij zojuist weer vader is geworden.
Met Jan M, Michel en Tassos begon ik in twee kribvakken die vanuit het verleden als "niet bijzonder" bekend stonden. Toch had Jan al na tien minuten z'n eerste winde bij het riet te pakken en dat herhaalde zich in een prettige frequentie. Hij was ook haast niet meer los te weken van deze stek en gelijk had hij. Na verloop van tijd verkasten Tassos en ik naar een naastgelegen kribvak. Tassos had Jan bij het riet goed zien vangen en na wat worpen in het open stuk stond hij niet veel later bij een soortgelijke rietkraag. Een goede beslissing want alras werd de een na de andere winde gehaakt. Het waren veel vissen rond de 30 cm. Zelf zag ik meeuwen steeds duiken in het midden van dit kribvak. Zij aasden op de inhoud van schelpen waarvan de weekdieren naar het oppervlak kwamen. Toen ik daar ook twee keer een mooie vis zag draaien vermoedde ik een verband tussen de schelpen en grotere vissen. En ja hoor, niet kort daarop een mega dreun op m'n hengel. Een grote vis kwam in het oppervlak en toen ......... los!!!! Shit, op de knoop van m'n lijn en zijlijn bovenste nimf was iets misgegaan, vis weg, plus m'n dropper en m'n onderste nimf. Kan gebeuren, maar toch stond ik flink te balen!!! Maar dat ze er zaten was duidelijk. Nieuw nylon en weer twee nimfen erop en vissen maar. En een nieuwe aanbeet na vijf minuten volgde. Een lange dril volgde en in de tussentijd riep ik over de krib naar Jan en Michel dat als ze echt grote vissen wilde vangen ze een kribvak moesten opschuiven. Het bleek een brasem van bijna 60 cm, voor mij een van m'n grootste exemplaren die ik ooit gevangen heb en enorm sterk.
Michel en Jan kwamen bij ons vissen,echter niet lang daarna was het bij enen. We hadden afgesproken met de volledige groep rond die tijd met z'n allen te verzamelen, wat te eten en te bepalen waar we de middag verder wilden vissen. Wel jammer want we stonden op een plek waar je op dat moment de vis kon ruiken. En Tassos wilde al helemaal niet weg want die had er toch al een stuk of 7. Maar goed, afspraak is afspraak dus we stapten het water uit, richting auto en een kilometer verderop ontmoeten we de rest van de gang.
Na groepsoverleg bleek er een meerderheid om het verder stroomopwaarts te gaan proberen. Kees vond dat als enige niet zo'n goed idee en was alweer onderweg richting zijn windes. Mooi gezicht om hem zo zelfverzekerd en vastberaden te zien vertrekken.
Aangekomen op onze nieuwe locatie deelden we op in drie kribvakken waar toch weer een paar mooie vissen voor de bijl gingen.
Ook ik mocht me al weer verheugen in een ondergaande beetverklikker.
Wederom een zware vis maar alsof de duvel er mee speelde, tijdens de dril loste m'n nimf opnieuw (%#@*!!??) en dus ook deze kapitale winde. Vanaf dat moment m'n haak met een betere knoop vastgezet want inmiddels werd volgens goed Amsterdams gebruik de draak met me gestoken, en terecht. Een nieuwe aanbeet volgde wat later en dit keer geen materiaal pech meer. Een winde van 56 cm, geen alledaagse vangst voor mij en zo werden er meer gevangen van dit formaat deze dag.
In de laatste 1,5 uur werden er her en der nog wat vissen gevangen. Peter, die normaal altijd bij de beter vangenden behoort, stond nog steeds op nul en was z'n vertrouwen in deze dag wel behoorlijk verloren. Geloof het of niet, op z'n aller, aller laatste worp haakte hij een enorme winde van 56 cm . Deze dag kon voor Peter in tweede instantie niet meer kapot en het avonddeel heb ik hem ook alleen nog maar lachend gezien.
Met Jan M, Michel en Tassos was ik ook weer terug op onze stek van de ochtend. Toch was deze dit keer anders. De rivier ademt namelijk met eb en vloed mee en het water stond daardoor 30-40 cm lager. M.a.w volop eb aan kust. De stekken van de ochtend leverden nu nog nauwelijks vis op. Na een uurtje hadden we het wel gezien. Teruglopend probeerde ik toch nog even langs de rieten en ook een ondiep hoekje, gevolg drie windes van 30 cm in 5 minuten. Dit tot slot ook maar even herhaald in t volgende en laatste vak van deze middag, weer vier windes waaronder zelfs een doublet.
Ook Michel's teller stond deze dag ook nog steeds op nul. Voor hem een tamelijk ongebruikelijke score. In Canada had hij net 464 snoeken gevangen in 12 dagen. Ik stelde hem voor maar even naast me te komen staan om in ieder geval één winde te kunnen scoren en daarmee natuurlijk zijn eer te redden. Jan kwam nog even tussen ons in staan en ving er weldra twee. Michel verkrampte zichtbaar maar met gezamenlijke aanwijzingen, ook nog van Tassos die inmiddels al op de kant stond, ving hij z'n enige winde van deze dag, pppffffffffffffff.
Bij een bij ons inmiddels bekende Chinees in Vianen (echt super) hebben we met z'n dertienen heel veel Tipan Peking Eend gegeten, hebben we ook lekker bijgekletst en natuurlijk ook veel gelachen.
Tot slot. Ik heb er erg van genoten en t.o.v. de trip van vorig jaar hebben we beduidend meer vis gevangen, ik denk een stuk of 45 tegen nog geen 10 in 2010. Dat niet iedereen z'n visje heeft gevangen is voor deze vorm van visserij toch heel normaal. Het is groot water en niet altijd is de vis even makkelijk te spotten. Zo ving Jan Bolt deze dag geen vis terwijl hij dinsdag j.l. op een andere Waaltrip vier vette windes wist te bemachtigen. Gelukkig valt er aan de rivier meer te genieten dan het vangen van vis alleen. Vissen op stromend helder water, prachtige vergezichten en temidden van veel natuur en watervogels. Het zou wel top zijn als er in het weekend geen scheepvaart zou zijn, maar da's natuurlijk een utopie.
Ik hoop dat iedereen het naar z'n zin heeft gehad en als er volgend jaar ook weer behoefte bestaat aan een dagje riviervissen, dan wil ik het graag organiseren.
Tom Neumeier